ประเภทของ Proxy Server

Proxy Server แบ่งออกได้เป็น 2 ชนิดคือ
1. Proxy Server แบบดั้งเดิม คือ Proxy Server ที่ใช้เทคนิคสมัยเก่าหรือสมัยที่เริ่มจะมีProxy Server ออกมาให้ใช้กัน ซึ่งเป็นเทคนิคที่ผมได้อธิบายไว้ในคำนิยามของ Proxy Server ในหัวข้อก่อนหน้านี้ นั่นเอง ตัวอย่างโปรแกรมประเภทนี้ได้แก่ โปรแกรม Microsoft Proxy Server ของบริษัทไมโครซอฟท์ (ทำงานบน Windows NT Server 4.0 ) , WinGate ของบริษัท Qbik หรือ Netscape Proxy Server ของบริษัท Netscape (ปัจจุบันไม่ค่อยมีคนใช้แล้ว) Proxy Server แบบนี้หากใช้ให้บริการประเภทการท่องเว็บหรือดาวน์โหลดไฟล์ผ่านโปรแกรมบราวเซอร์แล้ว มักจะมีการเก็บสำเนาข้อมูลหรือบริการต่างๆที่ได้รับมาจากการใช้บริการของเครื่องลูกข่ายต่างๆในช่วงก่อนหน้านี้ไว้ในฮาร์ดดิสก์ซึ่งเรียกว่าแคช ( Cache ) ประโยชน์ของแคชก็คือช่วยลดภาระการทำงานของ Proxy Server ที่ต้องไปดึงข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตตามคำร้องขอของเครื่องพีซีต่างๆโดยไม่จำเป็น กล่าวคือ หากเครื่องพีซีเครื่องใดเครื่องหนึ่งต้องการข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตแล้ว Proxy Server จะมาค้นดูใน Cache ก่อนหากพบว่ามีอยู่แล้วก็จะดึงข้อมูลนั้นส่งกลับไปให้เครื่องลูกข่ายนั้นได้ทันที ทำให้เครื่องลูกข่ายได้รับข้อมูลในเวลาที่เร็วขึ้น ดังนั้น Proxy Server จะไปดึงข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตในกรณีที่ข้อมูลที่ต้องการไม่มีใน Cache เท่านั้น วิธีดังกล่าวนี้ภาษาทางเทคนิคจะเรียกว่า “ เว็บแคชชิ่ง” (Web Caching )

2. Proxy Server แบบ NAT คือ Proxy Server สมัยใหม่ที่ใช้เทคนิคเรียกว่า NAT (Network Address Translation ) หรือที่เรียกว่า IP Masquerade ความจริงแล้ว Proxy Server แบบนี้ไม่ตรงกับคำจำกัดความที่ผมให้ไว้ในตอนแรกเท่าไรนัก แต่เพื่อความเข้าใจเชิงเปรียบเทียบจึงพออนุโลมให้เรียกว่า Proxy Server ได้ สิ่งที่ทำให้ Proxy Server แบบนี้มีพฤติกรรมไม่ตรงกับคำจำกัดความของ Proxy Server ก็คือหลักการทำงานของมันที่ใช้เทคนิคที่เรียกว่า NAT นั่นเอง (รายละเอียดจะอธิบายต่อไป) ตัวอย่างโปรแกรมประเภทนี้คือโปรแกรม WinGate รุ่นใหม่ๆ (ต้องติดตั้งซอฟต์แวร์ที่ชื่อว่า ENS Plug – in เพิ่มเติม) หรือโปรแกรม ICS (Internet Connection Sharing ) ที่อยู่ในตัว Window รุ่นใหม่ๆ ตั้งแต่ Window 98 Se